Taha Bilal`in kındergarten(kreş-yuva)yaşının gelmesiyle beraber,baştaki heyecanım biraz korkuya dönüştü..Bir kere baştan şunları kabul etmem gerek:
1.Ne kadar donanımlı olursa olsun hiç bir yer ve hiç bir kurum,bir çocuğa ailesinin verdiği sıcaklığı veremez.
2.Öğretmenler için kreşe gelen bir çocuğun, diğerlerinden hiç bir farkı yoktur.(Herkes kendi çocuğunun biraz özel olduğunu düşünür di mi??
3.Yurt dışında yaşıyorsanız,buralardaki yuvaların bazı ritüellerine(yemek duası,papaz ziyaretleri,yılbaşı geceleri,halloween-cadılar bayramı,noel baba vb.) sessiz kalmak durumundasınız..
Bunlara karşın şunları söyleyerek kendimi rahatlatıyorum:
1.Yabancı dile erken hakim olabilmesi için,sürekli yabancı dil konuşanlarla birarada olması gerekir..
2.Çocuk bu şekilde aile ortamından bir kaç saat uzak durarak,evinin kıymetini daha iyi anlayabilir (herhalde öyle olur!)
3.En azından zemek listesini aileni isteğine göre hazırlıyorlar,mesela müslüman ailelerin çocuklarına domuz eti ve mamülleri( sosis,salam, jelatin vb..) yedirmiyorlar.Ayrıca vejeteryan mönü tercih edebiliyorsun ( da benim çocuk pek ot sevmez..)
Ne diyelim inşallah Allah ikimize de kolaylık verir de bu duruma ikimiz de alışırız..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder