27 Mart 2016 Pazar

Türkiye'cigim!

Geçtiğimiz haftalarda bir haftalığına tek tabanca  Türkiye 'ye geldim.Yolculuklar başlı başına bir güzel , ailemle sohbetler gezmeler ,muhabbetler  ayrı  güzel..Vatanım Türkiye'ciğim şu aralar biraz hasta ama Allah'ın izniyle sıhhat bulacak:(

Vatancağımız ve insancıkları ( küçültme değil sevimlileştirme :) hakkında tabiiki bu sene de bazı tespitlerim olmadı değil .Mesela

× Sen cam kenarı bilet bulmak için özellikle uğraşırsın ama yine de koridor kişisi önce senin yerine bi kuruluverir.Ya cam kenarı kişisinin farketmeyeceğini düşünür ya da anlayış gösterip birşey demeden sessizce kabullenip usulca yanına  eğleşmesini:)

×yok anam yok kimse ben fakirim demesin Türkiye'mde.Çarşı tıklım, ellerde waikiki , madame coco , Englisch home poşetler .Özenip paramı bozdurdum harcayım biraz diye , eşyayı eve getirince 70 metrekarelik evimde  koycak yer bulamam diye almadım:)Valiz bile getirmedim gelirken.Aldıklarımı da milimetrik hesaplarla ne kadar yer kapladıgını düşünüp aldım.Insanlar o eşyaları nereye sıkıştırıyor?

× Hâlâ hâlâ hâlâ sıra bekleyemeyen boşluklara sızan bi milletiz.Hatta sağolup varolsunlar biraz orta yaş üstü teyze ve amcalar vip gibi öne geçiveriyorlar ,sen de birşey demeyiveriyorsun.Anlayış göstermek zorundasın.

× Gittiğim evlerde su israfı yapmak zorunda kaldığım bir gerçeklik daha var.Lavabo musluklarının altındaki sıcak soğuk işaretlerini ustalar niye doğru takamıyor diye epey kafa yordum .Cevabımı bulamadım:)Sayelerinde  suyu açıp bayağı bi sıcak suyun gelmesini  bekledim olmadı  , mavi tarafa çevirdim geldi.Hicbir zaman emin olamazsın

Gel gelelim keyifli mutlu huzurlu bol çaylı muhabbetli bir haftayı geride bıraktım.Sabahları anne evinde  gerinerek uyanıp ocakta kızaran patatesler ve demlenmiş çayla karşılaşmak ne demek bilir misin bilog? Vallahi Burj el Arab 'a değişmem bu lüksü. Ankara'da ablası olacak insanın sırtın yere gelmez , abi- yenge evinde bulgur pilavı yoğurt ikilisini hangi lezzetle değişirim? Büyük abla muhabbetini ve kahvesini? Yeğen sesini ?
Bir kafede yere yenmeden yere düşüp parçalanan minik kurabiyemsileri:))) Anlarsınız siz beni :),

Ayrıca pazarda kaybolursam beni parçacıların önünden kolayca alabilirsiniz;)

6 yorum:

siyah kuğu dedi ki...

Hoşgelmişsiniz yine bekleriz ,Ailenizede Allah kavuştursun diyelim.

Dünden Bugüne dedi ki...

En güzeli de kızartma kokan anne evinde uyanmak :)
İnsanın bazen en çok yolculuğa ihtiyacı oluyor ^^

MERVE dedi ki...

hoş geldin memleketine :) evet özellikle istanbulun kalabalığı içinde insanlar uyanıklığı öğreniyor.. ve evet herkes fakirim diyor ama cafeler , restoranlar, mağazalar tıklım tepiş :)

coskunsel dedi ki...

Amin derim ben de gönülden;)

coskunsel dedi ki...

Evet yolculuk kapıları açıyor göz ve gönül sıhhat buluyor

coskunsel dedi ki...

Hoşbuldum;)Büyükşehirler daha zor değil mi?Bizim burası bir kasaba gibi küçük.Unutuyor insan zamanla kalabalıklarda yaşamayı

Arsiv

FEEDJIT Live Traffic Feed

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...