30 Ocak 2018 Salı

36 ya doğru

35 yaşına geldim öyle böyle blogcum.Her sene buraya da yazdığım gibi dogum günlerimde eşimin sürprizleri beni  karşılar o gün.O gün sabah erkenden akşama kadar her an herşey olabilir.Yani tetikte beklerim şimdi ne olacak acaba diye.Ama bu sene doğum günümde beynimle kalbimle tüm hücrelerimle  hissettiklerim yaşadıklarım çok farklıydı ve sanırım bu duyguyu ömrümün sonuna kadar unutamam.

Aslında çok uzun hikaye,  6 ay öncesinden başlıyor .Tabi ben oraları bilmiyorum sonradan geri sararak anlayabiliyorum ancak.

Gece 12.30 ... Bir telefon.Kayınpederim aradı ve lavabonun tıkandığını ve pompaya ihtiyaç duyduklarını , görümcemle almaya geleceklerini söyledi.
Yarı kapalı gözlerimle kalktım namaz başörtümü ve eteğimi çektim.Aradan çok geçmeden zil çaldı. Kapıyı açtım.Karşımda annem , yengem ve 5 yaşında yeğenim:)
.Bir yandan video çekiyorlar sonradan seyredince kulak tırmalayıcı bir çığlık atıyorum.Gece gece insanları rahatsız etmeyim diye düşünüyorum galiba:) Bir yandan da pompa deyip duruyorum işte.
Sonradan söylediler bu pompa işini de videoda pijamalarla çıkmayım diye ayarlamışlar .O da K validemin aklıma gelmiş.Organizasyonda aileden herkes arı gibi calışmış.Aylar süren bir emek var sonuçta ortada. O gece uzun bir zaman ellerim soğuktu ve kalbimin çarpmasından uyuyamadım:)

Herşey 6 ay önce Türkiye'de  başlamış.Bu sene Almanya'ya gelin diye ben herkese ısrarla  çağırırken eşimin aklına  "neden ben herşeyi ayarlayıp sürpriz yapmıyorum ki biricik karıma "diye düşünmüş (Böyle dememiş de olabilir tabi de ben işte süsleyim burayı:) .Ve hemen çalışmalara başlamış.Annemin sorunu yok yeşil pasaportu var da yengem ve yeğenim için istek çıkartmış ( Buradan istek yapmazsa gelemezler) Fatma da ( yengem olur) pasaport ve vize işlemleriniuzun uğraşlar sonucu halletmiş ve yolculuk zamanı böylece gelip çatmış.

Uçağa binecekleri gün eşimin asıl  planı, beraber önce Frankfurt'ta biraz gezdikten sonra Türkiye'den Almanya'ya gelecek bir arkadaşına ( Kartallılar grubundan) sipariş ettiği telefonu  gidip havaalanından almaktı.Biz havaalanına gidince işte olacağı var ya, annemlerin bindiği o uçak pilotlarından bir tanesi bayılmış ve  Belgrad'a acil iniş yapmış ve ancak gece 10.00 gibi Frankfurta ineceği anons edildi.

Bana göre herşey gayet normaldi ve sakince "Arkadaşın bize postayla yollar artık " deyiveriyordum " rahatlıkla. Orada bir kriz yönetimi yapmış ve benden gizli açtığı Wats app gruplarına durumu bildirmiş. ( Telefonunun şifresini değistirmesi benim kariştırıp mesajları görmemem içinmiş ,hoş ben onun telefonuna ellemediğim için bu detay da  çok önemli olmadı).Gerci bu sırada  o yuzündeki küçük belirtiden birşeyler sezdim ama "Bu telefonu kim getiriyor Yasin , bir insan mı getiriyor Yasin " diyebildim o şaşkınlıkla

Annemler buyük sıkıntılar içinde Belgrad'ta saatlerce beklerken ben Frankfurt'ta bir güzel yemek yiyordum. O esnada telefon çaldı Hüseyin abi ( işveren) Yasin'i saat 21.00 de işe çağırdı. Ben aval aval bakarken bu da planın bir parçasıydı tabiiki .Birilerinin annemleri çaktırmadan almaya gitmesi gerekiyordu o da  Yasin olacaktı.

Evet bütün bunlar bir oyunmuş, işe gidiş,Türkiye'den  telefon getiren arkadaş, Frankfurta gezmeye gidiş, pompa meselesi ( o da kameraya beni çekerken başörtülü çıkmam içinmiş ve fikir k.validemden çıkmış )

O geceye ikiye kadar uyayamadım , şu hayatta her an herşey olabilirdi ve evet bu şekilde bir ziyaret çok daha heyecan verici ve unutulmaz oldu.

Arsiv

FEEDJIT Live Traffic Feed

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...