"Elimizden ne gelirse "dedik, düştük Frankfurt yollarına.
Ayrı kültürden olsak da ; aynı dilden slogan atmanın , aynı şeye buğzetmenin, aynı duayı etmenin anlamı paha biçilmez.
Oruçlu halde saatlerce ayakta durup, sanki bizim çığlıklarımız Filistinlileri kurtaracak sanarak son avaz bağırdığım için miting alanından doğru ambulansa ; oradan da doğru hastaneye kaldırılmış olsam da , davanın minik bir parçası olarak orada durmak güzeldi...
İlk oruç , ilk susuzluk, ilk mide kazıntısı..
Tekke orucundan adam orucuna geçişin unutulmaması için uğraşılarımız:
■Bir kere tüm elektronik eşyalar gün boyu serbest bırakıldı.
■Marketten sevdiği yiyecekler ıvır zıvırlar alındı
■ Gezmeyi en çok sevdiği yere gidildi; Amöneburg ; eskiden kalma kaleler ve yürüyüş parkuru
■Film kiralandı
■En sevdiği yemekler yapıldı ( Fırın tavuk , salata , cacık:)
■Tüm gün kendisine bir padişah gibi davranıldı..
Büyüyünce ilk orucunu hatırlamazsa dövcez onu:)
Zamanında , rivayetlere göre müslümanların yahudilere galip geleceği Peygamberimize bu ayetle müjdeleniyor.
Kur'an-ı Kerim tüm zamanlara hitap eden bir rehber olduğuna göre kimse korkmasın, bir gün gâlip geleceğiz.
Bu ayeti çok sevdim, okudum ,ezberledim.. Okudukça sular serpiyorum yüreğime "Ya Kahhar" eşliğinde..
Zafer elbet bizim , elbet bizimdir,
Gün doğmuş gün batmış,ebed bizimdir!
N.F.K.
Ne zaman uyusam , ne zaman Kur'an okusam, kitap ve sohbetleri nereye sıkıştırsam , dinleyeceğim videolar, deneyeceğim tarifler, hayat'us-sahabe okumaları ne zaman....derken ramazanımı fazla boğmaya çalıştığımı farkettim .( Ramazanı boğmak !!@$#¥??) Bu kez kendimi bunaltıyor, çocuklarıma da yansıtabiliyorum.Rahmet peygamberinin "ibadetin az da olsa devamlı olanı makbûl" demesindeki hikmeti unutmamak gerek.
Akışına bırakıyorum bundan böyle..Mübarek Ramazan bakalım ellerimde neler bırakıp gidecek.
