13 yıldır yaşadığım evden taşınıyorum bilog.Bir oda daha fazla (ki bu da taşınma sebebim ) bir eve geçiyorum. Ve de iki çocuğumu büyüttüğüm bu evden ayrılmam kolay olmayacak sanıyorum.
Çocukken bile ilerde hatırlamak üzere bir sürü şey saklardım. Devlet dairelerinde "Yangında ilk kurtalacak " dolabı gördüğümde; ben de böyle bir dolap hazırlasam ilk kurtaracaklarım bu hatıralar olur diye düşünürdüm.
Çoğu kez geçmişe seyahatlerim olur.Kendimi aval aval tavana bakarken bulurum.Babaannemin tesbihi , dedemin pasaportu, babamın maaş bordrosu, çocuklarımın ilk saçı , eşimin bana hacta verip " al bunu sakla " dediği poşet parçası :) niceleri.. Severim hatırlamayı
Ben şimdi bu evden ne götürsem , kapıyı açar açmaz aldığım yemek kokularını nasıl saklasam, acı tatlı anımıza sessiz şahit duvarları nereye sığdırsam..
Eşya koymak için bile yeterli koli toplayamamışken hâlâ ( Topladıklarımı da kızım oyuncağa çeviriveriyor:)Çok işim var bilog
