Sıcaktan buharlaşmaya ramak kaldığı için düşündüğün, tasarladığın, hayalini kurduğun yerlere gid(e)mezsin. Başka bir faktör de kalabalıklar. Senelerdir akşam altıdan sonra samanların uçuştuğu bir kovboy kasabasına dönen bir yerde yaşıyorsundur, akşam sekizde dışarı çıkarsan ve hemcinsinle karşılaşırsan " aa insan" dersin ..oysa burada insan kütleleri akın akın üzerine geliyordur.
Bir yeri gezmeyi veya bir tatil yapmayı planlamadıysan, ev ziyaretleri, yemek, birkaç etkinlik ve kapanış vs. günlerini geçirirsin.Valiz aç, valiz topla, valiz topla etkinliklerini unutmayayım, önemli bir alan çünkü. Hayat pahalılığı ile ilgili milyon kelime yazılır. Şunu söyleyebilirim. Ben artık Almanya'da çoğu şeyi daha ucuza alabiliyorum. Yemekler dahil!! Türkiye'den kar amaçlı bagaja bir şeyler atma konusu geçmişte kaldı.
Bu izin ,benim için bir dönüm noktası oldu sanki. Zaten tahsilinden dolayı oğlumun Almanya'da kalmış olması eksikliğimizdi. 3 hafta ayrıca çook uzuuun geldi. Tabii ki ailemi görmek çok iyi geldi, cami ziyaretlerim huzur verdi, liseden arkadaşlarımla buluşmak motive etti. Ama ailecek sanki başbaşa biraz zaman geçirmek gerekiyordu ne bileyim..böyle hissediyorum şu an..
Neyse blogi bu da böyle bir paylaşım olsun. Kararımda sana haftalık paylaşım yapmak var ama bakalım. Geleli 4 hafta oldu. Bir daha ki izin postu daha iç açıcı olsun dilek ve temennisiyle 🙃
Fotoğraf: Ankara -Ulucanlar hapishanesi banyosundaki ihtar.
