Canımin içi rahmetlik Babacığımla, okul alış-verişi ne kadar güzeldi..Adamcagız memur maaşına aldırmadan , bizi bi güzel kırtasiyeye götürür; "şimdi ne istiyorsanız alın "derdi.
Bense ihtiyaçlarımı alır, lüks gibi görünen şeylere bakıp iç geçirir ama almazdım, ona olan saygımdan..Elektrik süpürgeli kalemtraş ve silgi bazen rüyama bile hâlâ girer:))
Oğlumla okul alışverişine çıkınca ben de ne istiyorsan al derim babama bir rahmet okuyup.O da alır valla , hiç düşünmez canı sağolasıca:)
2 yorum:
canı sağolsun aynen.
kırtasiye alışverişini gözü hep alamadıklarında kalanlardan en iyi kim anlar..
imkanlar böyle değildi ki değil mi..
nur içinde yatsın baban..
Amin sağolasın.İmkanlar yoktu ama güzeldi be;)
Yorum Gönder