80'lerin sonu 90'ların başına gidelim bugün.Ankara'dan babamın hemşehrisi bir çekirdek aile var, bunların bir tane kızı var benimle yaşıt, sadece bu yönümüz ortak sanıyorum, her şeyimiz farklı. Annesi babası saygın bir şirkette çalışıyor çok canayakın insanlar, o yüzden sık sık bize geliyorlar Ankara'da tek akrabamız diye, vefakâr insanlar yani.
Benimle yaşıt olan kızlarının adına G. diyelim. G. 'nin bizden farklı olduğunu kestiriyorum ama değer yargılarım daha oluşmamış, dindar bir kişilik olan babam tarafından çok saygı görülüyor olmaları, eleştirilmiyor olmaları da bana bir fikir vermemiş oluyor , yani ne bileyim evlerinde sanatsal garip nü tablolar var, insan porteleri, şarap kolaksiyonlarını dizmek için bar var mesela. Sümerbank, Gama, Konur sokak vb. takıldıkları yerler...Evlerimiz de hiç benzemiyor. Ankara'nın o zamanlar lüks sayılabilecek Cebeci mahallinde oturuyorlar, yılbaşı ağacı süslüyorlar, yemeğe gidince , babama korkmaması gerektiğini, eti şaraba batırmadığını söylüyor..
Özendiğim noktalar oluyor, mesela kreşe gittiği dönem vardı, sonra ilkokulu da kolejde okudu. Ama bir ünsiyet oluşmuş gide gele, seviyorum da G.'yi. Büyüdükçe de çevre farkını anlıyorum, böyle bir kızın benim arkadaşım olması hoşuma gidiyor.
Onu ilkokul arkadaşlarıma anlatıyorum, uzaklardaki dostum diye.. Birlikte güzel zaman geçiriyoruz, sevimli eğlenceli neşe dolu bir kız.
Zaman geçiyor, aile ile görüşme sıklığımız azalıyor, seneler geçtikten sonra bir gün Cebeci'de yemeğe gittiğimiz bir akşam babamın aklına esti G.lere gideceğiz.
Çok heyecanlanıyorum, bir yandan merak ediyorum, yeni, serpilmiş büyümüş halini, bir yandan garip bir çekincem var, başörtüm var artık, niye bilmiyorum içimde bir sıkıntı ile girdim evlerine. Ev değişmemiş, kesif kokusu, şarap barı duruyor, duvardaki resimler, değişen tek şey G. imiş. Beni tanımazlıktan gelmesinin sebebi neydi ki, taktığım başörtü mü, büyüyünce değer yargılarının değişmesi mi?Bizi o evde görmesi bile onu şaşırtmış gibiydi, anne babasına bizi eve neden aldıklarının hesabını soracaktı belki biz gidince. Bütün gece odasından çıkmadı. O gece benim için çocukluğumun bir sayfası kapanmış oldu.
Herkes birbirinin benzeri ile oturup kalkıyor, kendisinden farklı insanları hayatlarına almıyor. İstisnaları vardır tabi belki ama, ben G. ile arkadaşlığımın devam etmesini çok isterdim. Evet hayat tarzı bana uymayacak ama, hiç mi verebileceğimiz şey olmayacak birbirimize. Belki ben ona ayna olacağım, o da bana. Benim eksik yanımı tamamlayacak belki, ben de onunkinin..
G. şu an ne mi yapıyor , biliyorum çünkü stalk'luyorum:)) Dizi ve tiyatro oyuncusu. Bir ara evlenmiş hemen boşanmış, anne baba da ayrılmış, iletişime geçmeyi denedim ama yine tanımadı (cevap vermedi..)
Bu da böyle bir anımdı.. Nerden aklıma düştü peki, bugün seküler çevreden bir kızın vloguna yorum attım ve cevap yazdı. İşte buradan bağlantı kurdum. Ben ve zihnimin işleyiş şekli :)))) dufjvufuhx
Foto: G.'nin galerisinden bir alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder