Vesikalık,Eldiven ve Ayakbagı

Geçenlerde cüzdan kaybetme tehlikesiyle başbaşa kaldığımda ilk aklıma gelen şey (olaylarda ilk akla gelen şeylerin kişiliği belirlediğini söylerler) ,'içindeki tek vesikalık resmim kaybolsaydı,ne olacaktı' fikriydi:) oysa cüzdanın içinde ehliyet,banka kartları,benim ve çocukların sigorta kartları,bir miktarcık para(5 Euro) vb.bazı işe yarar kartlar işte..

Beni bu şekil düşünmeye iten sebep neydi acaba diye zihnimden geçerken birkaç anı beliriverdi..

Arkadaşlarla okuduğumuz şehirden ayrılıyorduk ki,otobüse binerken hiçbirşeyimin yanımda olmadığını farkeder farketmez,otobüsten inip geride kalan arkadaşlara doğru koştum..Otobüs şirketinin kapısını araladım ve bekleyen arkadaşlara 'eldivenlerim nerde?'' diye sordum..

Çantasını,tüm okul eşyalarını,telefonunu vb. unutan ,ama çok sevdiği eldivenlerini soran bu garip arkadaşlarına acır gözlerle baktılar..

Bu olay;beni biraz daha gerilere götürdü ve işte bu son noktaydı.2 yaşlarında köyde,eşek beni kaçırdığında,babamın arkamdan soluk soluğa koşuşu ve umutsuzca bakışı sırasında ben , bir teki düşen ayakkabımın ardından, çığlık çığlığa 'ayakbagım' diye bağırıyordum:)

İşte burda olayın düğümü çözüldü..İnsan 7'sinde nasıl tepki veriyorsa,70'inde de aynı tepkiyi veriyor...